PA R ATA XI S

Δημοσιεύτηκε στο microstory.gr.

(σκέψεις εμπνευσμένες απο τον δίσκο Rounds του Four Tet)

~

    hands. ►

ερχεται απο βαθεια: το πιανο στο μπλεντερ. υπολογιστες κολλανε παραγοντας ηχους που ψαχνουν να αγκιστρωθουν πανω σε κομματιασμενες μελωδιες και τραυλα μπητ. παλευουν να πιασουν ενα ρυθμο, μια *ροη*. να εκχυθει συναισθημα. μια σπασμενη συμφωνια, μπαλαντα της δυσλεξικης γραφομηχανης. ενα κλειδωμενο κλαμα.

φτιαχνουν bots τωρα που μαζευουν ανυποψιαστους followers στο twitter. ειναι επισημο: οταν σβηνουν τα φωτα τα ρομποτ πιανουν φιλιες. σκονταφτουν πανω στις διεργασιες τους προσπαθωντας να εξηγησουν την καρδια τους. we're trying to bring back your call.

για μια ευλογημενη στιγμη κοιταμε το κενο και τοτε συμβαινει: αναμεσα στα γραναζια ενα δακρυ. νυχτερινο σε runtime error. ενας αρχαιος εκτυπωτης ξεψυχαει βγαζοντας ατμους και τον τρομερο ηχο εξαρτηματων που κοπανανε επιμονα το λαθος μερος. καταρρεοντας μεσα στο γκριζο πλαστικο του, φτυνει τα τελευταια μελανια του- το σχεδιο που προκυπτει ειναι ιδιο με το Νουμερο 4 του Πολοκ.

ο Χαλ τραγουδαει ακομα.

    she moves she. ►

ο χορος λαμβανει χωρα στο μυαλο. σε μια στιγμη που κλεινουμε τον κοσμο. λικνιζομαστε ψυχαναγκαστικα. για να ορισουμε τον ογκο- για να διωξουμε το δαιμονα. νευρα κλωτσανε αντανακλαστικα. υπνωτισμενοι σε θλιμμενο μεθυσι. ενος λεπτου χασιμο για να χαρουμε την κοκκινη σταγονα πάνω στο αγκαθι.

φαινεται να υπαρχει μια σημαντικη μεριδα νεων ανδρων που εθιζονται στην πορνογραφια απο πολυ νωρις. μεταξυ αλλων αυτο σημαινει οτι οταν αρχιζουν να κανουν σεξ δυσκολευονται να λειτουργησουν. γι' αυτους τους ανθρωπους, η αποσταση, το κατεξοχην καυσιμο του ποθου, εχει γινει αντικειμενο και προϋποθεση του.

υπαρχει ενας μοχλος μεσα μου που μπορει να αλλαξει την πορεια του ανεμου. you move me. me move she. we move we. she moves she.

    first thing. ►

η αντιθεση ειναι η υπερτατη μορφη συμφωνιας.

    my angel rocks back and forth. ►

κερδισαμε το μελοδραμα μας. εδω που η παρεκτροπη εχει συστηματοποιηθει η αληθεια και η ομορφια ειναι υποθεση αλλης μιας μερας στο γραφειο. απο τη στιγμη που μπορουν να ειπωθουν τα παντα, ολα εχουν ειπωθει.

δουλεψαμε πολυ γι αυτο το μελοδραμα. γι' αυτη τη στιγμη παραδομου. μαθαμε να περιμενουμε τα κολπα του μεσου. να ειμαστε παντα ενα βημα μπροστα. μαθαμε να σφυγμομετρουμε και να δικαιολογουμε τη συναισθηματικη μας αποκριση. φτηνες συγκινησεις μπαινουν στο δρομο της ουσιας. κι ετσι ζουμε αναμεσα στους καθρεφτες. αναγνωριζουμε οτι μια κινηση θα προκαλουσε γελιο η δακρυ κουνοντας το κεφαλι. These fragments I have shored against my ruins.

μας αξιζει αυτο το μελοδραμα. εδω που το Ματι ειναι εκει που στασιμα νερα περιβαλλουν βουλιμικους αμφιβληστροειδεις και το Αυτι, παραδοσιακα το μουνι της ψυχης, εχει γινει χορτασμενο και συνευρισκεται απο συνηθεια και ανια, η αθωοτητα και το μυστηριο ειναι μισοξεχασμενα ονειρα. το μονο που μενει ειναι νοσταλγια- μια στιγμιαια υπαναχωρηση σε μια εποχη που υπηρχε αγνωστο για να μας γοητεψει. η μονη ουτοπια ειναι η αναμνηση της παιδικοτητας. μυρωδια απο παλια κομικς.

    spirit fingers. ►

τις νυχτες σε πιανει παλι. η ανωνυμη αδημονια. γιατι να μην το πουμε? εχεις το μικροβιο. θυμασαι- ολοι κοιμοντουσαν- εξω μια μηχανη πεταχτηκε μουγκριζοντας μεσα στην νυχτα. στηθηκες με τις τριχες σηκωμενες και αφουγκραστηκες τη σιωπη που αφησε πισω της. τα κοκκαλα σου θελαν να πηδηξουν εξω απ' το δερμα σου.

τις νυχτες ξερεις: εκει εξω περιμενει. στα σφιγμενα δαχτυλα των ποδιων σου και τα μυστηριωδη ριγη ξερεις. υπαρχει ενας στεναγμος που σημαινει φτασαμε.

    unspoken. ►

ηταν αλλο ενα ανεκδηλωτο ρομαντζο, μια ενταση που εμεινε να πλαναται στο χωρο, στην αποσταση. ανειπωτο. καποιος ειδε, και καποιος ειδε οτι ειδε, και το μπρος-πισω συνεχιστηκε, καθε ελαχιστη κινηση αποτραβηγμενη την στιγμη της αναγνωρισης της, οχι ακριβως μια παρτιδα σκακιου, παρα μαλλον παιδια που κρφοκοιταζονται μεσα απ' τις χαραμαδες του φραχτη, μεχρι που καποιος εφυγε. αμυνες εκλεισαν μηχανικα γυρω απ' τα ατομα, εγωισμοι επρεπε να διαφυλαχτουν. ο αερας βαρυνε.

στο μεταξυ, σε μια αλλη γωνια, μια αλλη ζωη, ενα boy-meets-girl συμβαινει. με ντροπαλη τρυφεροτητα αγκαλιαζονται. υπαρχει συνανθρωποσυνη.

    chia. ►

ολα τα δακρυα ιερα.

    as serious as your life. ►

θελουμε καινουριες λεξεις για να περιγραψουμε το διαστημα αναμεσα σε δυο ανθρωπους σε βιντεοκληση, καινουριες λεξεις για να ορισουμε την αισθηση του να εισαι ταυτοχρονα και μαζι και χωρια με τον αλλον. ποσα μηκη κυματος για να μεταδωσεις την αγαπη? τα ματια σου ειναι κολλημενα πανω της αλλα στο περιγραμμα της πιξελ κολλανε και μουτζουρωνονται. ο ενας ακολουθει την κινηση του αλλου- ειδωλο πανω σε ειδωλο- κι ομως η εικονα κολλαει, ο ηχος χανεται στιγμιαια. το γελιο της ακολουθει το αστειο σου λιγο πιο αργα περιμενοντας το σημα να ταξιδεψει.

η καρδια σου γεμιζει με τρυφεροτητα αλλα το μυαλο σου γεμιζει με φαντασιωση. καθως βγαζει τη μπλουζα της και βαζεις το χερι σου κατω απ' το γραφειο αναρωτιεσαι αν ολες οι γυμνες γυναικες στο ιντερνετ ειναι φτιαγμενες απ' τον ιδιο κωδικα.

    and they all look broken hearted. ►

σχεδον αδυνατο πια να κλαψει. ισως ειναι τα εργαλεια που εχει αποκτησει μετα απο χρονια ψυχαναλυσης. η ισως ειναι απλα οι εκπαιδευμενες αποκρισεις μιας ζωης με το σταγονομετρο. διαμοιραζει τη σπανια καλοσυνη του μεσα απο προσεκτικα ρυθμισμενες διοδους. αναγνωριζει τις εσωτερικες διεργασιες του και κανει οτι μπορει για να κρατησει τις βαλβιδες χαλαρες.

εχει οχυρωσει την ευαισθησια του πισω απο τειχη εκλογικευσης. αν του πεις 'θελεις' θα σου πει 'ξερω'. ενα συστημα ασφαλειας βασισμενο στην αποδοχη, που καιει εγω. κουρδισμενο στην εντελεια. ενας λαβυρινθος ετοιμος να ξεδιπλωθει και να κλεισει ερμητικα γυρω του. μια comfort zone που αγκαλιαζει το χωρο καθως τη σερνει μαζι του, κι αυτος στο κεντρο της ενας αργος, δυσθυμος γιγαντας. τα κομματια του τριβονται στεγνα το ενα πανω στο αλλο καθως στριβουν. καθε κινηση του προκαλει αφορητο πονο.

οταν μιλαει παλευει να δωσει σχημα σε σκεψεις, εννοιες, εντυπωσεις, πεταει γυρω απ' τα αντικειμενα βυθομετρωντας τα. προλογιζει τη συμπονοια. κι ομως ολη η γλωσσα ειναι φενακη. κι εγω επιλεγω χειρογραφο για να επανασυνδεθω με τη σωματικοτητα του πνευματος. ισως, κουρνιασμενος με τα ακουστικα του φανταζεται οτι χορευει, οτι τραγουδαει, οτι χτυπαει το κεφαλι του στον τοιχο.

η βροχη θα ερθει. πρεπει. και θα βρουμε τον τροπο να ξεχασουμε οτι ξερουμε και να ανοιξουμε χωρο για την αγνη και εμπυρεια Στιγμη.

    slow jam. ►

ειναι τα νεοκλασικα αναμεσα στις μουντες πολυκατοικιες. ειναι οι κεραμιδενιες προσοψεις απεναντι απο μοντερνα γλυπτα. ειναι οι τυχαιες λωριδες πρασινου μεσα σε πεζοδρομια. ειναι οι σκουριασμενες λαμαρινες στις πορτες των αποθηκων, οι σειρες απο χρωματα σε μεγαλα σιδερενια κουτια. ειναι τα παλαιολιθικα μαναβικα διπλα στις καφετεριες. ειναι ο οριζοντας της σπινθηριζουσας θαλασσας που συνανταει τους γηραιους γερανους. ειναι τα ψαραδικα που οταν βραδιαζει γινονται τρεντυ μαγαζια. ειναι η ομορφια των σιδερενιων στοων πανω απο αρχαια πλακοστρωτα, οπου εποχες συγκρουονται διεκδικωντας αισθητικο Χ Ω Ρ Ο .

(το Rounds κυκλοφόρησε το 2003. Ειναι ο τρίτος δίσκος του Four Tet.)